ساز سنتور در مناطق مختلف از جمله ایران ،مجارستان، رومانی، هند، کره، چین، یونان و عراق به نام های مختلفی شناخته می شود.
سنتور یک ساز موسیقی است که متعلق به هر دو گروه زهی و کوبه ای است که با درختان گردو و مشابه آن ساخته میشود.
سنتور در ایران در مجموع 72 تا 160 سیم دارد. این ساز با ضربه زدن به پلکتروم های ساخته شده روی این سیم ها اجرا می شود. این ساز که از نظر شکل ذوزنقهای به قانون شباهت دارد، از آنجایی که هم در سازهای زهی و هم در سازهای کوبهای گنجانده میشود، کوردوفون محسوب میشود.
بدنه سنتور معمولاً از چوب گردو است. لبه بلند آن حدود 90، لبه کوتاه آن 35 و عمق آن 6 سانتی متر است. سیم ها از فولاد و برنز ساخته شده اند. سیمهای انواع سنتور که امروزه بسیار مورد استفاده قرار میگیرند به صورت سهگانه، چهارتایی یا پنجگانه کوک میشوند. برخی از انواع سنتور آستانه کوچکی برای هر رشته دارند. این آستانه اجازه می دهد تا مقامات در حین اجرا تغییر کنند.
سنتور انواع مختلفی دارد که به تناسب مستقیم با مناطق جغرافیایی مختلف وجود دارد. ابعاد سنتورها و موادی که از آنها تولید می شود بسته به نوع آن ممکن است متفاوت باشد.
انواعی از سنتور وجود دارد مانند سنتور عراقی، سنتور ایران، سنتور ترکی، سنتور هندی، سنتور یونانی، سنتور مجارستانی، سنتور چینی، سنتور بلاروس، سنتور سوئدی، سنتور کریمه، سنتور آبخازی، سنتور آمریکایی، سنتور ویتنامی، سنتور اسلواکی. سنتور آلمانی، سنتور یاتوگان و سنتور چتیگن.
وجود انواع بسیاری از سنتور را می توان به عنوان شاهدی بر گسترش آن در جغرافیای بسیار متفاوت نشان داد. بنابراین، تاریخچه این ساز موسیقی که در مناطق جغرافیایی گسترده شده است.