گیتار
گیتار یک ساز موسیقی زهی است که معمولاً فرت شده است (به استثنای برخی موارد) و معمولاً شش یا دوازده سیم دارد. این ساز بصورت نشسته روی پای نوازنده قرار میگیرد و با ضربه زدن یا مضراب روی سیم ها با دست غالب، در حالی که همزمان با فشار دادن سیم های انتخاب شده روی فرها با انگشتان دست مخالف، نواخته می شود. همچنین ممکن است برای ضربه زدن به سیم ها از پیک گیتار استفاده شود. صدای گیتار یا به صورت آکوستیک، با استفاده از یک تقویت کننده روی گیتار پخش می شود، یا توسط یک پیکاپ الکترونیکی و یک آمپلی فایر تقویت می شود.
گیتار به عنوان کوردوفون طبقه بندی می شود، به این معنی که صدا توسط یک سیم ارتعاشی که بین دو نقطه ثابت کشیده شده تولید می شود. از لحاظ تاریخی، یک گیتار از چوب ساخته میشد که سیمهای آن از کتگوت ساخته میشد. سیم های فولادی گیتار در اواخر قرن نوزدهم در ایالات متحده معرفی شدند، [1] اما سیم های نایلونی و فولادی تنها پس از جنگ جهانی دوم به جریان اصلی تبدیل شدند. اجداد گیتار عبارتند از گیترن، ویهولا، گیتار رنسانس چهار ردیف و گیتار باروک پنج ردیف که همگی در توسعه سازهای شش سیم مدرن نقش داشته اند.
سه نوع اصلی گیتار مدرن وجود دارد: گیتار کلاسیک (گیتار اسپانیایی). گیتار آکوستیک زهی فولادی یا گیتار الکتریک؛ و گیتار هاوایی (که در دامان هنرمند نواخته می شود). گیتارهای آکوستیک سنتی شامل گیتار تخت (معمولاً با سوراخ صدای بزرگ) یا گیتار آرک تاپ است که گاهی اوقات به آن "گیتار جاز" می گویند. صدای گیتار آکوستیک توسط ارتعاش سیم ها تولید می شود که توسط بدنه توخالی گیتار تقویت می شود که به عنوان یک اتاق طنین انداز عمل می کند. گیتار کلاسیک اسپانیایی اغلب بهعنوان یک ساز تکنواز با استفاده از یک تکنیک انگشتی جامع نواخته میشود که در آن هر سیم بهصورت جداگانه توسط انگشتان نوازنده کنده میشود، برخلاف نواخته شدن. اصطلاح «انگشتچینی» همچنین میتواند به سنت خاصی از نواختن گیتار فولک، بلوز، بلوگراس و کانتری در ایالات متحده اشاره داشته باشد.
گیتارهای الکتریک، برای اولین بار در سال 1937 ثبت اختراع شدند، از یک پیکاپ و تقویت کننده استفاده می کنند که صدای ساز را به اندازه کافی بلند می کند تا شنیده شود، اما همچنین امکان تولید گیتارهایی با بلوک جامد از چوب که نیاز به محفظه رزونانسی دارد را نیز فراهم می کند. مجموعه گستردهای از واحدهای جلوههای الکترونیکی از جمله ریورب و اعوجاج (یا "اوردرایو") ممکن شد. گیتارهای جامد در دهه 1960 و 1970 شروع به تسلط بر بازار گیتار کردند. آنها کمتر مستعد بازخورد صوتی ناخواسته هستند. همانند گیتارهای آکوستیک، انواع مختلفی از گیتارهای الکتریک وجود دارد، از جمله گیتارهای توخالی، گیتارهای آرکتاپ (مورد استفاده در گیتار جاز، بلوز و راکابیلی) و گیتارهای جامد که به طور گسترده در موسیقی راک استفاده میشوند.