آواز

آواز یا نغمه اصطلاحی است در موسیقی سنتی ایرانی که برای توصیف مجموعه‌ای از گوشه‌ها به کار می‌رود که معمولاً در کنار هم و مستقل از یک دستگاه اجرا می‌شوند. در ردیف موسیقی ایرانی معمولاً از آواز ابوعطا، آواز دشتی، آواز افشاری، آواز بیات ترک، و آواز اصفهان، و گاهی نیز از آواز بیات کرد و آواز شوشتری نام برده می‌شود.

آواز را می‌توان یک دستگاه کوچک و مختصر در نظر گرفت، یا متقابلاً دستگاه‌ها را آن دسته‌ای از آوازها دانست که اصلی‌تر هستند.  از دید نظریه‌پردازانی همچون علینقی وزیری آنچه دستگاه‌ها را از باقی آوازها مستثنی می‌کند برخوردار بودنشان از یکگام مستقل است (و از این دیدگاه راست‌پنج‌گاه را نباید یک دستگاه جدا از دستگاه ماهور دانست).^[۲] از همین دیدگاه، لفظی مثل «آواز ابوعطا» یا «آواز همایون» اشاره به فرم موسیقایی آواز ندارد بلکه به نوعِ محتوای موسیقایی اشاره می‌کند.

کلاسهای آواز در آموزشگاه موسیقی چهارگاه توسط استاد محمد اسماعیل قنبری برگزار میشود ایشان در دهه 70 شمسی از محضر استادانی چون صدیف رامبد و مرحوم علی اصغر بهاری بهره برده است.
و همینطور از یک سال و نیم قبل فوت استاد رضوی سروستانی از کلاس درسشان بهره برده اند.کلاس آواز در آموزشگاه موسیقی چهارگاه روزهای یکشنبه از 1.30 تا 9 شب برگزار میشود